'KUN JE ME WEER KOMEN TREKKEN?'
Het was de zoveelste keer dat ik mijn vader moest bellen om me met een sleeptouw van de weg te halen met mijn gepimpte Mitsubishi L300 camper. Mijn huisje/studio op wielen bracht me de vrijheid die ik wilde, maar het kostte me te veel geld om hem op de weg te houden. Ik heb nog overwogen om de camper te conserveren in een grote glazen kas, maar ook dit werd te kostbaar. Met pijn in mijn hart verkocht ik het, wetend dat er ooit een andere (meer betrouwbare) camper zou komen. Deze zou ik weer helemaal onder handen nemen en daarna trots door Europa rijden.

ZOVER IS HET NOG NIET...
We hadden ook nog een caravan. Niet zo’n vintage exemplaar, welke ik eigenlijk zou willen, maar een Bürstner uit het jaar 2000.
GROEN TOT OKER GEEL
Samen met onze dochters trokken we met het huisje op wielen door Europa. In de jaren dat zij opgroeien, ondergaat de caravan verschillende gedaanteverwisselingen. Tijdens de lock down besloot ik om de caravan opnieuw een make-over te geven en dit proces te delen. Mijn eigen ervaringen, tips, foto's en You Tube filmpjes zette ik in 2020 allemaal online op mijn website www.hoevedder.nl. Tot mijn verbazing wordt dit blog, nu drie jaar later, nog steeds honderden keren per week bekeken.
BEKIJKS
Net als de camper trekt deze caravan veel BEKIJKS. Onderweg en op de camping zijn mensen nieuwsgierig naar onze Pop Up Vanity caravan én ons als bewoners. Zo ontstonden er mooie, intieme gesprekken met vreemden tijdens onze vakanties. Ik wilde weten of dit andersom ook werkt. Wat zijn dat voor mensen die wonen, werken of recreëren in een niet alledaags huisje op wielen?

Zelf houd ik niet van dertien in een dozijn en omring ik me graag in het ongewone. ‘Voorspelbaar’ en ‘saai’ passen niet bij mijn persoonlijkheid. Avontuur en nieuwsgierigheid wel. Geldt dit ook voor de mensen die ik onderweg tegenkom? Ik ging op pad met mijn camera en voice recorder. Verrast door de openhartige gesprekken ging ik aan de slag met het maken van portretten van deze bijzonder gewone eigenaren van typische huisjes op wielen. Het tiende en laatste hoofdstuk van het boek sluit af met mijn eigen verhaal. 

Ik hoop dat jij, net als ik, erdoor geraakt en geïnspireerd wordt!

Lidia
Back to Top